چه بیماری هایی به علت مصرف آب ناسالم و تصفیه نشده بوجود می‌آیند؟
بیماری هپاتیت آ
بیماری هپاتیت آ یک بیماری ویروسی است که در بسیاری از نقاط جهان وجود دارد و معمولاً به دلیل مصرف غذای آلوده یا آب آلوده به ویروس هپاتیت آ ایجاد می شود. ویروس هپاتیت آ به طور عمده از طریق مدفوع و ادرار افراد آلوده به بیماری انتقال می یابد. این ویروس برای چند هفته در محیط زیست بقایای قابل انتقال دارد و از طریق غذا، آب، یا مستقیماً از فرد به فرد منتقل می شود.
علائم بیماری هپاتیت آ:
علائم بیماری هپاتیت آ می تواند شامل تب، خستگی، بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، درد شکم، زردی پوست و چشم، ادرار تیره، و مدفوع روشن باشد. بیماری هپاتیت آ برای بسیاری از افراد خطرناک نیست، اما در برخی از موارد، ممکن است به علت عوارض جانبی شدید، نیاز به درمان داشته باشد
پیشگیری از بیماری هپاتیت آ:
بهترین روش برای جلوگیری از بیماری هپاتیت آ، استفاده از آب تمیز و بهداشتی و غذاهای بهداشتی و شستن دست ها قبل از آماده کردن غذا و خوردن آن است. در صورت بروز علائم بیماری هپاتیت آ، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. در بسیاری از موارد، درمان بیماری هپاتیت آ با استفاده از خود مراقبتی و استراحت، تسکین علائم، و مصرف مواد ضد التهاب مانند استامینوفن صورت می گیرد.
به طور کلی، بیماری هپاتیت آ یک بیماری قابل پیشگیری است که می توان با رعایت بهداشت شخصی، شستن دست ها، مصرف آب و غذای بهداشتی از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد.
لازم به ذکر است که پیشگیری از هپاتیت A با انجام واکسیناسیون نیز میسر است. واکسن هپاتیت A، یکی از روش های پیشگیری از بیماری است که می تواند برای افرادی که در بخش هایی با خطر بالایی از آلودگی آب و غذا قرار دارند (مانند مسافران) بسیار کمک کننده باشد.
عوارض بیماری هپاتیت آ:
عوارض بیماری هپاتیت A شامل تب، خستگی، درد عضلانی، سردرد، تهوع، استفراغ و درد شکمی هستند. هپاتیت A به طور معمول در عرصه های پایین در کشورهای در حال توسعه و مناطقی که به ندرت به بهداشت عمومی توجه می شود، شایع است. در صورت عدم درمان، بیماری می تواند به یک شکل مزمن تبدیل شود و برای بیمار به مشکل تبدیل شود. به علاوه، در بعضی موارد بیماری می تواند به انواع دیگری از هپاتیت منجر شود که می تواند جان بیمار را تهدید کند.
درمان بیماری هپاتیت آ:
درمان هپاتیت A بیشتر بر اساس تسکین علائم و کمک به بدن در مبارزه با ویروس تمرکز دارد. از میان این روش ها می توان به استراحت به مدت کافی، مصرف مایعات، خوردن مواد غذایی سبک و ساده و استفاده از داروهای ضدتبهره اشاره کرد. برای جلوگیری از هپاتیت A، مهم است که از آب و غذایی که ممکن است آلوده باشند، پرهیز شود. استفاده از آب شرب کلره یا آب قلیایی برای آشامیدن، شستن مواد غذایی و غذای پخته، پختن خوب مواد غذایی و اطمینان از دسترسی به تمامی لوازم بهداشتی در هنگام مراقبت از بیماران مهم هستند.
بیماری اسهال
بیماری اسهال، یکی از بیماری‌های شایع در سراسر جهان است که بر اثر مصرف آب و غذای آلوده ایجاد میشود. آلودگی آب به دلیل وجود باکتری‌ها، ویروس‌ها، پارازیت‌ها و شیمیایی‌ها می‌تواند عامل بروز این بیماری باشد. هر ساله، بیش از ۱٫۷ میلیارد نفر در سراسر جهان به بیماری اسهال مبتلا می‌شوند و بیشترین تلفات را در بین کودکان زیر ۵ سال سن دارد. در ادامه این مقاله به بررسی بیماری اسهال و راه‌های پیشگیری و درمان آن خواهیم پرداخت.
دلایل ابتلا به بیماری اسهال:
بیماری اسهال می تواند از طریق آب آلوده، غذا، مدفوع آلوده به فضای بسته و حیوانات به انسان منتقل شود. همچنین، فرماندهی ناکارآمد آب و فاضلاب در سیستم های آبیاری، خانواده های با تنش مالی و فرهنگی، هوای گرم و مرطوب، فرصت های محدود به شستن دست و نبود امکانات بهداشتی مناسب، مانند سرویس بهداشتی و دستشویی در محل کار یا خانه، نیز می توانند عامل بیماری اسهال باشند.
بیماری اسهال به دلیل مصرف آب و غذای آلوده با باکتری‌ها، ویروس‌ها و پاراسایت‌ها ایجاد میشود. باکتری‌هایی که می‌توانند اسهال ایجاد کنند شامل انواعی از باکتری‌های ایشیا شریکیا، سالمونلا، شیگلا، کمپیلوباکتر و انواع دیگری از باکتری‌ها هستند. ویروس‌هایی مانند روتاویروس، نوروویروس، آدنوویروس، آستروویروس و ویروس‌های هپاتیتیس A و E نیز می‌توانند اسهال ایجاد کنند. همچنین، پاراسایت‌هایی مانند کریپتوسپوریدیوم، جیاردیا، آمیبا و تنیا نیز می‌توانند باعث ایجاد بیماری اسهال شوند.
علائم بیماری اسهال:
علائم بیماری اسهال شامل اسهال، سردرد، تب، درد شکم، تهوع و استفراغ می باشد. علائم اسهال معمولاً در چند ساعت پس از مصرف ماده آلوده آغاز می شود و مدت زمان بیماری بسته به عامل عامل آلودگی، ویروس یا باکتری و شدت آلودگی متفاوت است. در بعضی موارد، بیماری اسهال ممکن است باعث افزایش ترشحات آب و الکترولیت های بدن شود، که می تواند به مشکلات جدی تری مانند خشکی دهان، خستگی، تشنج و افت فشار خون منجر شود.
درمان بیماری اسهال:
درمان بیماری اسهال به شدت وابسته به علت آن است. برای مثال، اگر اسهال شما ناشی از عفونت با باکتری‌های مختلف باشد، بهترین درمان ممکن است مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها باشد. اما در مواردی که عفونت با ویروس‌ها، مثلا ویروس روتا، منجر به اسهال شده است، آنتی‌بیوتیک‌ها مفید نبوده و باید از روش‌های دیگری برای درمان استفاده کرد.
بسته به شدت اسهال، درمان ممکن است شامل مایعات بیشتر، الکترولیت‌هایی مانند پتاسیم و سدیم، آنتی‌دیاره، پیش‌بینی و درمان همه شامل عوارض مرتبط با بیماری میشود. مایعات بیشتر و الکترولیت‌ها به عنوان درمان اصلی برای جبران میزان مایعاتی است که در بدن شما از دست رفته است. آنتی‌دیاره‌ها مانند لوپرامید به عنوان درمان شایع اسهال در بزرگسالان استفاده می‌شوند. برای کاهش علائم، می‌توان از داروهایی مانند لوموتیل و امودیوم استفاده کرد.
علاوه بر داروها، رعایت بهداشت و مراقبت‌های مناسب در خانه نیز می‌تواند برای درمان اسهال مفید باشد. مانند استفاده از آبی که فیلتر شده، جوشانده شده و یا آب غلیظ استفاده کنید. همچنین، مواد غذایی خود را به طور منظم و کامل پخت کنید. در صورتی که اسهال شما خیلی شدید است، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشید.
بیماری فلج اطفال
بیماری فلج اطفال در سراسر جهان به دلیل اختلالات ناشی از ویروس فلج اطفال که توسط آب آلوده منتقل میشود شناخته شده است. ویروس فلج اطفال از طریق مدفوع و ادرار افراد آلوده منتشر میشود. در ادامه این مقاله، به توضیح علل، علائم و درمان بیماری فلج اطفال از طریق آب آلوده پرداخته خواهد شد.
علل بیماری فلج اطفال:
بیماری فلج اطفال توسط ویروس فلج اطفال از خانواده پیکورناویریدیها ناشی میشود. این ویروس از طریق آب آلوده به انسان منتقل میشود. با خوردن یا نوشیدن آب یا مواد غذایی آلوده به ویروس فلج اطفال، این ویروس به سیستم گوارشی افراد حمله می‌کند و باعث بروز عفونت در شکم و روده‌ها میشود. ویروس فلج اطفال توانایی انتقال از انسان به انسان را دارد و در کشورهایی که سطح بهداشتی کمی دارند، بیشترین شیوع را دارد.
علائم بیماری فلج اطفال:
علائم بیماری فلج اطفال می‌تواند شامل تب، سردرد، سرماخوردگی، درد شکم، افتادگی شدید در شکم، اسهال و عدم تعادل مخاطبان باشد. در برخی از موارد، عدم تعادل مخاطبان باعث ایجاد ضعف عضلانی و افتادگی وسیع در شکم و سایر اعضای بدن میشود.
درمان بیماری فلج اطفال:
درمان بیماری فلج اطفال شامل مراقبت های پالیاتیو، یعنی کاهش ناراحتی ها و بهبود علائم بیمار، و همچنین از طریق ارائه واکسن فلج اطفال می باشد. درمان برای بیماری فلج اطفال، شامل فعالیت های توانبخشی برای بهبود قدرت عضلات و عملکرد حرکتی بیمار نیز در نظر گرفته میشود.
بیماری سالمونلازیس
بیماری سالمونلازیس یا سالمونلوز (Salmonellosis) یکی از بیماری‌های عفونی است که به وسیله باکتری سالمونلا ایجاد میشود. این باکتری در خاک، آب، مواد غذایی، دفعات ادرار و مدفوع بشر و حیوانات مختلف وجود دارد و می‌تواند برای انسان نیز عفونت‌زا باشد. در ادامه قصد داریم به بررسی بیماری سالمونلازیس و روش‌های درمان آن بپردازیم.
باکتری سالمونلا از دو نوع سالمونلا تیفی و سالمونلا انترویتیس تشکیل شده است که بیشترین تعداد افراد مبتلا به سالمونلازیس در نتیجه تماس با حیوانات خانگی، غذاهای غیرآشپزخانه‌ای نظیر مرغ و یا خوراکی‌های آماده شده در رستوران‌ها هستند.
اگر آب که مصرف می‌کنید، آب شرب، آب مصرفی در آشپزخانه، حمام و توالت و یا آب مصرفی در باغ و حیاط شما، به دلایل مختلف آلوده شود، شما با خطر سالمونلازیس روبرو می‌شوید. در حالت‌هایی که باکتری سالمونلا وارد بدن شود، علائمی مانند تب، اسهال، استفراغ، درد شکمی و سردرد را ایجاد می‌کند. با این حال، بیشتر افرادی که به این عفونت مبتلا می‌شوند، درمان‌پذیر هستند.
علایم بیماری سالمونلازیس:
علائم بیماری سالمونلازیس می‌تواند شامل علائم شدید گوارشی مانند اسهال و استفراغ باشد، به همراه تب و درد شکمی، در برخی موارد این علائم به شدت می‌تواند نگران‌کننده باشد و بیمار را به بستری شدن و درمان در بیمارستان نیازمند کند. علائم بیماری سالمونلازیس می‌تواند شامل:
– اسهال شدید: اسهال شدید ممکن است در نوع خود چسبنده باشد و دارای رنگ سبز- زرد و بوی بدی باشد.
– استفراغ: استفراغ به همراه اسهال معمولی است ولی در بیماری سالمونلازیس می‌تواند خیلی شدید باشد.
– تب: در بیماری سالمونلازیس می‌تواند تب بالای ۴۰ درجه سانتی‌گراد ایجاد شود.
– درد شکم: درد شکم معمولا در بخش پایین شکم احساس میشود و در بیمارانی که بیماری در دستگاه گوارش تشدید شده‌است بیشتر مشاهده میشود.
که در صورت بروز هریک از این علائم بیمار باید به پزشک مراجعه کند.
درمان بیماری سالمونلازیس:
درمان بیماری سالمونلازیس ممکن است با مصرف آنتی بیوتیک‌ها و داروهای ضد اسهال صورت گیرد. هدف درمان بیماری سالمونلازیس برطرف کردن علائم گوارشی و جلوگیری از بروز عوارض جانبی خطرناک مانند تبخال، تشنج و سپتی‌سمی است.
پس از تشخیص بیماری سالمونلازیس، باید درمان مناسبی برای آن انجام شود.
از جمله درمان‌های مورد استفاده در این بیماری عبارتند از:
1- آنتی‌بیوتیک: استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند به شدت در بهبود بیماری کمک کند. داروهایی مانند سفتریاکسون، سفتازیدیم، کولرامفنیکل، آمپی سیلین و سولفامتوکسازول معمولاً برای درمان استفاده می‌شوند. انتخاب دارو به عواملی مانند شدت بیماری، سن بیمار، شیوع داروی مقاومت، و محل دسترسی به دارو وابسته است.
2- آب و الکترولیت: با توجه به اسهال شدید در این بیماری، بیمار باید مقدار زیادی آب و الکترولیت را مصرف کند تا جبران مایعات و الکترولیت‌های از دست رفته در بدن خود کند. برای این منظور می‌توان از محلول‌های الکترولیتی تجاری یا خانگی استفاده کرد.
3- مراقبت های پرستاری: در صورت بروز تب، بیمار باید به خواب و استراحت کامل بپردازد. همچنین می‌توان از داروهای تسکین دهنده درد مانند استامینوفن استفاده کرد.
4- تغذیه: برای بهبود سریع‌تر بیمار و جلوگیری از افت وزن، باید تغذیه سالم و غنی از پروتئین و ویتامین‌های مورد نیاز بدن را رعایت کرد.
5- پیگیری مراقبت‌های پزشکی: در بیماری‌های شدید، بیمار ممکن است بستری شود و نیاز به مراقبت های پزشکی بیشتری داشته باشد.
بیماری کولرا (cholerae)
کولرا یک بیماری عفونی ناشی از باکتری Vibrio cholerae است که از طریق مصرف آب و غذا آلوده به این باکتری به انسان منتقل میشود. بافت بدن انسان از طریق مویرگ‌ها با باکتری آلوده شده و در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به بیماری خطرناکی شود.
عوامل ایجاد کننده بیماری کولرا می‌تواند باکتری Vibrio cholerae باشد که در آب و غذای آلوده وجود دارد. همچنین در مناطقی که شرایط بهداشتی نامناسب هستند، شدت این بیماری بیشتر است.
علائم بیماری کولرا:
علائم بیماری کولرا شامل اسهال شدید و مداوم، تب، تشنج عضلانی، افت فشار خون، خشکی دهان و کاهش تولید ادرار می‌باشد. این علائم از چند ساعت تا چند روز پس از مصرف آب یا غذای آلوده آغاز میشود. اگر درمان به موقع انجام نشود، این بیماری می‌تواند منجر به شوک، تشنج‌های عضلانی و مرگ ناگهانی شود.
درمان بیماری کولرا:
درمان بیماری کولرا شامل مصرف آب و الکترولیت برای جبران خسارات اسیدی بدن، آنتی‌بیوتیک‌ها و انجام درمان‌های جایگزین مانند تزریق محلول سدیم کولراید است. همچنین پیشگیری از بیماری کولرا از طریق شستشوی دست‌ها، مصرف آب آشامیدنی فیلتر شده و انجام هرگونه اقدامی برای جلوگیری از آلوده شدن آب و غذا می‌باشد.
به طور کلی، درمان کولرا از دو بخش تشکیل شده است: درمان سریع و نگهداری تعادل الکترولیتی بدن.
برای درمان سریع کولرا، باید به سرعت مایعات و الکترولیت‌هایی که از دست داده شده‌اند، جبران شوند. این کار از طریق مصرف مایعات و الکترولیت‌ها درون وریدی صورت می‌گیرد. در بیمارستان، این کار با استفاده از محلول‌هایی که حاوی مقدار زیادی الکترولیت مانند سدیم، پتاسیم و کلرید هستند، انجام میشود. با این حال، در مواردی که دسترسی به مراکز بهداشتی نیست، می‌توان از محلول‌های خانگی مانند نمک خوری با آب، مواد شیرین‌کننده و آب‌نبات استفاده کرد.
همچنین، برای کاهش علائم دیگر این بیماری مانند تهوع، استفراغ و اسهال، داروهایی نظیر آنتی‌بیوتیک‌ها و ضد اسهال‌ها نیز استفاده می‌شوند. با این حال، استفاده از آنتی‌بیوتیک باید با دقت و بر اساس دستور العمل پزشکی صورت گیرد.
به طور همزمان با درمان سریع، نگهداری تعادل الکترولیتی بدن نیز بسیار مهم است. در بیمارستان، این کار از طریق تزریق الکترولیت‌ها درون وریدی و یا مصرف مایعات خاصی مانند گازهای اختصاصی انجام میشود.
پیشگیری از بیماری کولرا:
همچنین، بهتر است برای جلوگیری از ابتلا به کولرا، از آب ناخالص و غذاهای ناسالم خودداری کرده و همواره دست‌ها را با آب و صابون شستشو داده و غذاها را به خوبی و کامل پخت.